It is with great sadness that we learned of the passing of Dr Abdorreza Sedghi due to coronavirus, which was reported in the BBC.
Dr. Sedghi was a good friend and valued supporter of the IMS (UK) and attended many of our lectures and social events over years. He will be greatly missed and we extend our sincere condolences to Dr. Sedghi's family and friends in the UK and in Iran.
With deep sympathy,
Iranian Medical Society in the UK
از زبان دکتر لیلا صدقی، خواهر عبدی دکتر عبدالرضا صدقی در ۲۹ بهمن ۱۳۵۴ در تهران متولد شد. پدرش دکتر عباس صدقی بنیان‌گذار دانشکده‌ی مدیریت دانشگاه تهران و مادرش خانم طاهر‌ه عرفان فوق‌لیسانس مدیریت از دانشگاه تهران مدیر کل رفاه و امور اجتماعی شهرداری پایتخت بود. دوره‌ی ابتدایی را در دبستان ایران‌زمین و دوره‌ی راهنمایی متوسطه را در مدرسه‌ی رازی و دبیرستان انرژی اتمی به پایان رساند. او موفق شد پس از پایان دبیرستان مستقیماً وارد دانشکده‌ی پزشکی شود و در سال ۱۳۸۰ این دوره را نیز ب
ا شایستگی به پایان برساند. دکتر صدقی از سال ۸۰ تا پایان ۸۲ دوران طرح را به عنوان پزشک در روستاهای خلخال به مداوای بیماران و دردمندان گذاراند و پس از پایان طرح، برای ادامه‌ی تحصیل به انگلستان رفت. او تحصیلاتش را در دانشگاه کاردیف ادامه داد و موفق شددر سال ۲۰۱۱ به عنوان درماتولوژیست از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شود. زندگی حرفه‌ای او با خدمت در بیمارستان‌های انگلستان و تلاش برای کسب علم در رشته‌ی خود ادامه داشت. او ضمن خدمت پزشکی در بیمارستان‌های مختلف انگلستان، در دوره‌های فوق‌تخصصی نیز شرکت کرد و در حال گذراندن دوره‌ی فلوشیپ بود. عبدالرضا در اواخر آوریل ۲۰۲۰ در پی تلاش شبانه‌روزی برای درمان بیماران کورونایی، خود نیز به این بیماری مبتلا و پس از حدود یک هفته در پی وخیم‌تر شدن بیماریش از قرنطینه‌ی خانگی به بخش مراقبت‌های ویژه‌ی بیمارستان منتقل شد. در نزدیک به یک ماه بستری شدن در بیمارستان با تمام وجود با بیماری جنگید و پس از فراز و فرودها و در میانه‌ی بیم و امیدهای نزدیکان و دوستانش سرانجام در شامگاه روز ۲۷ مه ۲۰۲۰ مقارن با ۷ خرداد ۱۳۹۹ در ۴۴ سالگی چشم بر دنیای فانی فروبست. او عاشقانه و پربار زندگی کرد و جان عزیزش را در راه مسؤولیت‌های انسانی و اجتماعی‌اش فدا کرد. یاد او را گرامی می‌داریم و در برابر انسانی که زندگیش را در خدمت بیماران و دردمندان گذراند و در این راه نیز سرافرازانه جان باخت سر احترام فرود می‌آوریم. در تمام این مدت علاوه بر من و همسرم و بستگان نزدیک او در ایران، دوستان بسیار عزیزی ازجمله سرکار خانم انوشه امیدی، دکتر مهدی محمدی و دکتر مهدی منافی با تمام وجود و فداکارانه در لندن در کنار او بودند و از هیچ اقدامی برای درمان و بازیابی او از بیماری دریغ نکردند. یادش همیشه در دل و جان ما جاودانه خواهد بود